Naar inhoud springen

Alfredo Foni

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Alfredo Foni
Alfredo Foni
Persoonlijke informatie
Volledige naam Alfredo Foni
Geboortedatum 20 januari 1911
Geboorteplaats Udine, Italië
Overlijdensdatum 28 januari 1985
Overlijdensplaats Lugano, Zwitserland
Nationaliteit Vlag van Italië Italië
Positie verdediger
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 1947
Senioren
Seizoen Club W (G)
1927-1929
1929-1931
1931-1934
1934-1947
Vlag van Italië Udinese Calcio
Vlag van Italië Lazio Roma
Vlag van Italië Calcio Padova
Vlag van Italië Juventus
Interlands
1936-1942 Vlag van Italië Italië 23 (0)
Getrainde teams
1947-1948
1948-1949
1949-1950
1950-1951
1951-1952
1953-1954
1954-1958
1958-1959
1959-1961
1961
1961-1962
1963
1964-1967
1968-1969
1970-1971
1972-1973
1974-1975
1976-1977
Vlag van Italië Venezia FC
Vlag van Zwitserland FC Chiasso
Vlag van Italië AS Casale Calcio
Vlag van Italië AC Pavia
Vlag van Italië UC Sampdoria
Vlag van Italië Inter Milaan
Vlag van Italië Italië
Vlag van Italië Bologna FC 1909
Vlag van Italië AS Roma
Vlag van Zwitserland FC Chiasso
Vlag van Italië Udinese
Vlag van Italië AS Roma
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Vlag van Italië Inter Milaan
Vlag van Zwitserland AC Bellinzona
Vlag van Italië AC Mantova
Vlag van Zwitserland FC Lugano
Vlag van Zwitserland FC Lugano
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Alfredo Foni (20 januari 1911 - 28 januari 1985) was een Italiaans voetballer en voetbalcoach die speelde als verdediger.

Foni startte zijn profcarrière bij de Italiaanse ploeg Udinese Calcio, hij speelde er tot in 1929. Hij stapte over naar Lazio Roma waar hij bleef spelen tot in 1931. Hij verhuisde in 1931 naar Calcio Padova waar hij drie seizoenen bleef spelen alvorens over te stappen naar Juventus. Met hen werd hij landskampioen in 1935 en won de beker in 1938 en 1942.

Hij speelde 23 interlands voor Italië, waarin hij niet kon scoren. Hij nam met de Italiaanse ploeg deel aan de Olympische Spelen in 1936, ze wonnen de gouden medaille. Twee jaar later op het WK voetbal 1938 won hij opnieuw met de ploeg de titel, hij werd ook opgenomen in het elftal van het tornooi.

Hij werd nadien na zijn spelersloopbaan voetbalcoach, zijn eerste job als trainer was bij Venezia FC. Nadien was hij van 1948 tot 1949 coach van het Zwitserse FC Chiasso, kort daarna werd hij coach bij UC Sampdoria. Nooit bleef hij ergens lang coach en zo volgden de ploegen elkaar snel op. Hij was ook nog bondscoach van Italië en Zwitserland. Met Inter Milaan werd hij landskampioen in 1953 en 1954, met AS Roma won hij in 1961 de Jaarbeursstedenbeker.